Dagelijks hangt hier dezelfde gele bol als bij ons in Zoetermeer in de lucht. Daar hebben wij onze energierekening aanzienlijk mee kunnen verlagen en tegelijkertijd leveren wij een belangrijke bijdrage aan een schoner milieu. En dat we daarmee een hele kleine bijdrage kunnen leveren aan het stopzetten van de klimaatverandering is niet alleen mooi meegenomen, maar ook een plicht aan de volgende generatie: onze kinderen en hun kinderen!
Jammer dus er nu wordt gekozen voor een oude oplossing, ondanks dat er veel potentiële energie dagelijks in de lucht hangt. En natuurlijk snap ik ook wel dat dit allerlei nieuwe vraagstukken met zich meebrengt. Ik noem er een paar:
* Aanvoer van de zonnepanelen, maar dat lijkt me met een grote vriend als China die langzaam maar zeker veel macht heeft in Suriname, geen enkel probleem;
* Investeringen die gepaard gaan met massaal opwekken van zonne-energie. Ook dit is mijnsinziens een oplosbaar vraagstuk. Niet alleen hangt er een gouden bol hier in de lucht, maar zit er een gouden bel in de bodem. Handiger en verstandiger omgaan met deze grote bodemrijkdom zou een groot deel van de Surinaamse vraagstukken kunnen oplossen;
* De opslag van de opgewekte energie. Dit vraagstuk doet zich zowel op particulier niveau (teruggave van te veel opgewekte energie aan het centrale netwerk) als centraal niveau voor. Ik ben te weinig technicus om hier iets zinnigs over te kunnen zeggen, maar ik ben er van overtuigd dat vele deskundigen zich hier al lang over hebben gebogen. Daarnaast denk ik ook: wat deed men voorheen met te veel opgewekte energie via de watercentrale?
* Bewustwording van de bevolking en de overheid dat bij de huidige vraag naar energie en de veranderende omstandigheden de huidige aanvoer steeds minder toereikend is en zal zijn. Dat betekent dus of minder gaan gebruiken en/of andere bronnen gaan aanboren (overigens ook een woord uit het oude denken) en aanbieden. En dan liever dus niet meer via de oude bronnen die mede veroorzaker zijn van de huidige verstoringen.
En in dat laatste schuilt nu de kern van de problematiek. Als je ziet aankomen dat er zaken anders zullen gaan in de toekomst, is het raadzaam om tijdig de bakens te verzetten. Dat vergt wel dat HET wordt gezien. En dat lijkt zou eenvoudig, maar we zien meer niet dan we wel zien. We zien namelijk slechts wat we kennen en waar we ons op concentreren. Als je denkt dat ik hier maar wat zit te kletsen om mijn blog vol te typen, dan nodig ik je uit de volgende twee filmpjes eens te bekijken:
Ik lees graag de reacties via mijn blog!
Zien wat er is en je zaken gewaar en vervolgens bewust worden, dat is dus een hele kunst. En dan ben je er nog niet: vanuit bewust wording kan je verantwoordelijkheid nemen en de moed bij elkaar rapen om te handelen. Dat is persoonlijk leiderschap. Dat is: Face Everything, avoid nothing. En dat is waar ik het onder andere met de eerste jaarstudenten over ga hebben. "De moed hebben te doen wat je hebt te doen, wat je hebt te zeggen!" En dan nog wat: doceren en toepassen zijn twee verschillende dingen. Ook voor mij geldt dat: Dat zien gaat me nog wel goed af, maar de moed om niets te vermijden en dus tijdig de bakens te verzetten is ook voor mij nog hele kunst. De beste stuurlui staan immers aan wal. In die zin kan ik dus begrip opbrengen voor af en toe een tijdje zonder stroom!
Dat er ook mannen zijn die moed van de hoogste klasse tot een ware kunst hebben verheven, bewijst het laatste filmpje van dit blog. Wie heeft de moed om te reageren.........?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten